ЧЕПИ, (ТРС 1931) чепек «гноящиеся, слипающиеся (глаза)» ~ госм. (Радлов III: 1981) чäлпiк id. К. ш. ук башк. сепек id., сепелдә-ү «чепи күзләрен йомгалау», төр. çipil «чепи». Тәкълиди тамырдан (чәлп, челп, чеп ) булса кирәк: бу сүзләр халык телендә ишетелә (конкрет фиксациясе юк).

Дерив.: чепилек, чепилән-ү . Элекке заманнарда чепи (трахомалы) күзләр бик еш очраган.