ЧЕМЕТ-Ү «ущипнуть» > чув. чĕпĕт- id. < тат. диал. чемте-ү < гом. кыпч. чымты-, к. башк. семет-, семте-, нуг. шымты-, к.-балк. чимди-, кар. чымда-, чымдыр-, алт. чымды-, чымты- (к. Радлов III: 2104) «чеметү; чагып алу» һ.б. Төптә нигез (тамыр) – чымты-у. Тат. телендә бу сүз кабаттаркалыш кичергән, гүяки нидидер *чем-ү фигыленең йөкл. юн. итеп каралган. Чаг. ш. ук мар. чывышт-, удм. чепыльт-, коми. чепöльт- ~ венг. csipni «чеметү», рус. щипать һәм щикать «чеметү». К. Чемче-ү. Чаг. Җентек. Федотов II: 413.

Дерив.: чеметеш-ү, чеметтер-ү; чемтек (→ чемтекләү ~ гаг. чимдик, төр. çimdik) «чеметем», чеметем.