ЧӘНЕЧКЕ, чәнечкәк (бик күп вариантлар) «шип; колючка; вилочка, вилка (для еды)» ~ башк. сәнеске, сәнескәк, төркм. санчқы, санчғы, санчғыч, чув. сунăчкă, сунчăка id. К. ш. ук (ДС III: 145) сәнеске, себ., миш. цәнецке «балык тоту сәнәге, салдау» << бор. төрки (ДТС: 484) sančqaq «сөңге төре» (шуннан, ахыр чиктә, санҗак ). Мондый сүзләр күп төрки телләрдә бар һәм һәрбер телдә мөстәкыйль рәвештә ясала ала, к. Чәнче-ү . Федотов II: 407.