ЧӘЛПӘН (ЗДС: 736, себ. ) «горка, пригорок, первым выступающий из-под снега весной» ~ рус. (Аникин: 639–640) чалпан сазлыктан чыгып, күренеп торган коры утрау: тайга уртасында калкулык». Аникин моны төп рус сүзе димәкче, чөнки үзәк Россиядә, мәс., Новгород тирәләрендә Челпаново, Челпино дигән авыллар һ.б. бар. Ләкин төрки телләрдә охшаш сүзләр юк түгел, мәс., аз. чалпак «ялангач, йоны йолкынган», чаг. Чалпак.