*ЧӘКӘ «висок», диал. цәкә, к. себ. (Тумашева 1992: 236) цәкәйтмә < цәкә йәтмә «калфакның бер төре» – чикә сүзенең чәкә вариантыннан (ул тат. теле өчен закончалыклы); шуннан гом. диал. чәкәлә-ү «чикәгә сугу, яңаклау», чәкәләш-ү «сугышу, кыйнашу, тәпәләшү» сүзләре ясалган; к. ком., уйг., кырг. чеке (> нуг., к.-калп. шеке), чәке, үзб. чакка «чигә», кырг. чекеле- «чәкәләү», чекелеш- «чәкәләшү» (нуг., к.-калп. телләрендә шекеле- «кыек карау, кырын карау, чикә аша карау»). К. Чикә.