ЧӘК, чәңк – имитатив удару небольшого молотка, а также звукам, издаваемым некоторыми птицами ~ чув. чак id.

Дерив.: чәк-чәк, чәңк-чәңк; чәкелдә-ү, чәңкелдә-ү; чәкелдек, чәңкелдек . К. Чәкәт-ү, Чек.