ЧАТАК «плохо; дрянь», (в парном слове ботак-чатак «сросшиеся деревья, ветки») < гом. кыпч., к. башк. сатақ «начар; хөрти, мөшкел җир тырмалый торган ботаклы агач», (БТДҺ: 271) «елга чаты», ком. чатақ «аяк чалу (көрәштә)», кырг. чатақ > каз., к.-калп. шатақ «конфликт, җәнҗал», уйг. чатақ, үзб. чатоқ «буталчык, болгавыр, аңлашмаучанлык», аз. чатаг «үзара ябышып үскән (кәүсә, ботак)», төр. çatak «чытырман; буталчык, чуалчык; чәтертән, чәттә, талашчан» һ.б.; бу сүзне Э.В. Севортян (1962: 43) чат-у (к.) фигыленнән дип аңлаткан; шуның белән бергә чатак чат исеменнән дә һәм (кырг., ком. һ.б.) чата- «чат ясау» фигыленнән дә ясала ала. К. Чатал, Чатлаш-у, Чатмаш-у.