ЧАРШУ, себ. (Тумашева 1992: 235) царшу «рынок» < фар. чāршӯб һәм чāрсүˉ «дүртпочмак; мәйдан; зур базар». К. ш. ук кр.-тат., кар., гаг. һ.б. чаршы, төр. çarсı, çarşı «зур базар». Чарсу, чаршаб, чаршуб сүзләрендә беренче компонент чар (< чäһāр) «дүрт», икенче компонентлар аерым, төрле сүзләрдән, ләкин мәзкүр кушма сүзләрнең мәгънәләре фар. телендә дә бутала.