ЧАП I– подражание хлёсткому удару, «шлёп» ~ чув. чап, çап id., ләкин чув. сүзе чәп (йомшаграк бәрүгә имитатив) вариантына да тәңгәл.

Дерив.: диал. (ДС III: 179) чапа-у «бәләкләү», чапылда-у, парлы сүз: чап-чоп (мәс., былчыракта чабу, йөгерү авазлары тур.); чапыр-чопыр; чапырдау һ.б. (бу сүзләрнең параллельләре төрле төрки телләрдә очрый). К. Чабак III, Чаптыр-чоптыр, Чап-у I.