ЧАН «чан, большая кадка» > чув., рус., морд. чан, мар., удм. чан, чаң, мар. диал. цаң < кыт., кор. (Ramstedt 1949: 21; Gabain 1950: 307) čan «чиләк, чүлмәк», к. ш. ук яз. монг. (Поппе 1938: 435) čun «чан».

Рус этимологиясендә чан бор. рус. дшанъ «такта кисмәк» сүзеннән дип карала һәм тат., чув. һ.б. чан, як. чаан «чан» рус. теленнән алынма диелә, к. Федотов II: 389–390. Ләкин бор. төрки (ДТС: 138) čan «чан» < кыт. *čan, хәз. кыт. чжань «купы». К. ш. ук Чанак.