ЧАЛЫШ-У, диал. цалыш-у (Тумашева 1992: 234) «слоняться», иск. «работать» < гом. кыпч., төр., төркм. чалыш- (> нуг., каз. шалыс-) «тырышу; көч кую, эшләү», тув. шалыш- «бер-берсенә ышкылу, эләгешү» һ.б. ← чал-, к. Чалым. Гомумән, төрки телләрдә чалыш- дигән бүтән фигыльләр дә бар (мәс., аяк чалыш-у һ.б.ш.), к. себ. (Тумашева 1992: 234) цалыш-у «кыйшаю, чалшаю» ← *чал- «кыек кисү» (к. Чалыш ).