Тэтимол 2015

ЧАЛЧЫК I(Будагов I: 462) «лужа, топь», «место, где из-под земли сочится вода» (к. Н. Исәнбәт, I: 492 Чулман төбе чалчык, Ярлары кызык балчык), «наледь» (ТТДС: 474), себ. (Тумашева 1992: 233) цалцық «лужа, слякоть; наледь» – гом. кыпч., к. башк. салсық «былчырак; баткаклык», кырг. чалчық, нуг., каз., к.-калп. шалшық, үзб. (ЎХШЛ: 297) чәлчик id. чаг. бор. төрки (ДТС: 137) čalpaŋ, čalpaq «былчырак» > кр.-тат. чалпа; к. ш. ук көрд. calav «чалчык, былчырак».



Предыдущая статья            Следующая статья