ЧАЛГЫ «коса» < гом. кыпч. чалғы (> нуг., каз., к.-калп., шор. шалғы), угыз. чалғу, чалғы, уйг. чалғи, чалға, чалған, бор. уйг. čalγu id. һәм «урак», угыз телләрендә ш. ук «сызгыч (ук, кәманча)» һәм хәтта «себерке», «скрипка» ~ к.-балк. чалқы «чалгы» ← чал-, к. Чал-у. Безнең чалгы – чалгы урак ~ каз. шалғы орақ «чала торган урак» дигәннән эллипсис.

Дерив.: чалгылы, чалгысыз; чалгылык.