ЧАБУ I[чаºб ы̌w] «фалд», (Троянский I: 428) «клин в платье» > мар. (Исанбаев 1978: 33) чаву id., башк. сабыу «клин в платье» < гом. кыпч. чабу (> нуг., каз., к.-калп. шабу) «чабу, балитәк», кырг., алт. чабуу «ян, кабырга; хатын-кыз киеменең ян ягындагы кештәге», ком. чабу «кештәк; (өчпочмаклы яки диагональ катланган) тукыма буе» < бор. төрки *чапығ, чапуғ, к. төркм. чапы «чабу», чыгт. (Радлов III: 1921) чабуқ id., тув. шапығ > сапығ «чабу; балта (!)». Л. Будагов (I: 451) бу сүзне чап-у I сүзе белән баглый: ул фигыльнең алтайча «чигеш чигү» мәгъ. бар имеш, димәк, чабу < чапығ, чабғу «чигелгән итәк, кештәк» булып чыга. Төр. çaput «кештәк» монг. телләреннән (*чапуут). Сүзнең төп мәгъ. «өстәп тегү» булса кирәк, к. ЗДС: 722.

Дерив.: чабулы, чабусыз; чабулык (әйбер).