ЦЫМ (ЗДС: 719) «засеянная, специально ухоженная трава, лужайка» ~ кырг. чым, каз. шым, үзб., уйг. чимъ, төр. çim id., ш. ук «чирәм; торфлык». Räsänen 1969: 111 (чәмән сүзе белән чагыштыра).

Фразеологизм: цым салу «майның уннарында зиратка барып каберләрне чистарту, догалар уку һ.б.».