ЦАРЫЦКЫ, царцыга (себ., ЗДС: 707) «сверчок». Күренеп тора ки, цар < чар ~ цыр < чыр тәкълиди сүзеннән. Царцы- < чарчы фигыле булган, күрәсең. Чаг. Чарылда-у, чәрелдә-ү.