ЦАЛУ (Тумашева 1992: 232) «изображение дочери Ульгеня («бога-творца») в виде куклы» ~ алт. чалу, чалду, шор. шалу, шалыг, салыг < бор. көньяк төрки *чаллығ «сурәт, рәсем; курчак». Бу сүз төңгер уртасына урнаштырылган кечкенә кеше сурәтен-курчагын белдергән, кайбер очракларда төңгер үзе дә чалу дип аталган. Һәртөрле чалу лар тур. бай әдәбият бар, к. Иванов 1979: 13, 17, 24, 47, 74 һ.б.

Цалу сүзенең гом. тат. тәңгәле чалу икенчерәк мәгънәдә, к. Чалпу.