ХУШ «хорошо, добро; приятный (о расположении духа)», модаль сүз мәгъ. «до свидания; прощай, пока» < фар. х̣ӯш, х̣ōш < бор. ир. γwš «яхшы хәбәр; сөенеч» (к. ЯТ: 363). Фар. телендә хуш сүзе нигезендә күп кенә кушма сүзләр ясалган һәм алар төрки телләргә таралган, к. Будагов I: 541–542.

Дерив.: хушлык (мәс., күңел хушлыгы өчен дигәндә); хушлан-у «канәгатьләнү», иске хушла-у; хуш «сау бул» ← хуш калыгыз (булыгыз) дигәннән эллипсис. К. түбәндәгеләрне.