ХӨТБӘ «проповедь» < гар. х̣ут̣бä id. ← х̣т̣б «мөрәҗәгать итү» тамырыннан, шуннан ук х̣ат̣ūб > тат. хатип, хатыйп «дингә өйрәтүче, вәгазь сөйләүче», х̣ит̣аб > тат. хитап «обращение».