ХӨКЕМ «решение суда; суждение; режим» < гар. хүкм id. ← хкм «авыр мәсьәләне чишү» тамырыннан, к. Мәхкәмә, Хаким, Хәким, Хикмәт, Хөкүмәт .

Дерив.: хөкемле, хөкемсез; хөкемдар; хөкемче.