ХӘТЕР «память; самосознание; достоинство личности» < гар. х̣āт̣р «хәтер; сак булырга кирәклек» ← х̣т̣р «сак булу; истә тоту» тамырыннан, шуннан ук хәтәр «куркыныч», хәтәрле «куркынычлы», шуннан эллипсис буларак хәтәр сыйфаты килеп чыккан. К. Хатирә. Будагов I: 525–526.

Дерив.: хәтерле, хәтерсез; хәтерлә-ү. Идиомалар: хәтер калу, хәтерен калдыру, хәтерен саклау.