ХАРИТА иск. «карта (географическая) < гар. х̣арūт̣а, грек. χαρτεs, лат. сһаrta «кәгазь»; арытабан – «хартия» (Тимергалин: 511), «карта». К. Кәрт. К. Фасмер II: 203; Kluge: 473. Кайбер тел тарихчылары калта < халта «сумка» сүзен дә харита сүзеннән үзгәргән диләр. Төбендә бор. мисыр сүзе.