ХАЛЫК «народ; нация; население» ~ чув. халăх, мар. халык, калык id. < гар. х̣алқ id. (күп. формасы – х̣алā’иқ) ← х̣лқ «яшәү, туу; ярату» тамырыннан, шуннан ук әхлак, мәхлук, холык һ.б.; к. Халаек.

Дерив.: халыклы; халыкчан; халыкчы, халыкчыл; халыклаш-у һ.б.