ХАЛ иск. «родимое пятно; небольшое пятно на лице (иногда девушки наносят специально для красоты)» < фар. хāл id. > тат. диал. (себ., ЗДС: 381, 384) қал, каз., кырг. һ.б. қал id. Бу сүзгә баглап төрле ырымнар, сөйләкләр бәян ителә.

Дерив.: каллы; калы, калый, ш. ук қалбай, қалбигә, қалчақ, халчах «халлы бала». Ырым буенча, халлы балага халы бетсен өчен мәзкүр сүзләрнең берсе белән эндәшергә кирәк дип ышанганнар: калысы wөтсөн өцөн кырыхынацы «син Калы» тиф йөрөтәтеләр. Рус Колчак < тат. (?) калчак фамилиясенең дә әлеге қалчақ сүзеннән булуы ихтимал.