ФАҖИГА «трагедия, трагический случай» < гар. фāҗи‘а id. ← фҗ‘ «аянычлы булу» тамырыннан, шуннан ук иске тат. фаҗигъ, фаҗигый . ГТРС: 626.
Дерив.: фаҗигале, фаҗигасез; фаҗигалек.