ҮЧ-Ү (ТТДС I: 562) «потухать» < гом. төрки öč- id. (к. Räsänen 1969: 368). Бу фигыль үзе сирәк очрый, әмма аның йөкл. юнәлешендәге формасы тат. үчер-ү (к.), диал. (Тумашева 1992: 231) үцер-ү ~ үзб. учир-, каз., к.-калп. öшир-, уйг., кырг. öчүр- «сүндерү» киңрәк билгеле. ЭСТЯ I: 559–560. К. Үчер-ү.