ҮЧ, диал. үц «месть, мстительность, ненависть» ~ башк. үс id. > удм. öсь, öч «үч, кинә» < гом. төрки öч < ööч, үзб. диал. һöч ~ каз. öш, як. öс һ.б. id. Чув. вĕчĕ, вүчĕ, каз. öш ~ мар. үчö «үч» öч тамырыннан ясалган (ягъни борынгырак яңгыраш түгел). ЭСТЯ I: 559.

Дерив.: үчле, үчсез; үчлек; үчләш-ү. К. Үҗәт, Үчәш, Үчәш-ү, Үчек-ү.