ҮТ «желчь» ~ чув. вăт < гом. төрки öт id., бор. төрки (МК I: 35) öt «ачылык, үт», хак. үт «үт, үт куыгы», як. үöс id.

Дерив.: үтле, үтсез; үтлә-ү (күп ашаудан ашказаны эшләми башлау).