ҮРШӘН (Гиганов; Будагов I: 124) «ласка, ластвица; хорёк», үрцән, үрчән, йүрүшә, йүршән (ЗДС: 260, 694) ~ чув. үрçе, хак. үрсен, себ. (Радлов I: 1842) үртäн «ак ләтчә». Ачык түгел.