ҮРМӘЛӘ-Ү, (ЗДС: 693) үрмәкәйлә-ү «карабкаться» ~ каз. öрмеле-, кырг. öрмöле-, чыгт. (Радлов I: 1242) öрмöлä- id. бор. öрмä «бау баскыч, кыяга менү өчен ныклы челтәр» (к. Үрмә ) сүзеннән булса кирәк. Ләкин к. диал. (Ф. Кәрим I: 165) үрмә-ү «үрмәләү» ← үр-ү < öр- «үрләү» сүзенең ешайтулы формасы. Гомумән, төрки телләрдә öр- «үрү, ишү» һәм öр- «үрләү, үргә менү» сүзләренең дериватлары контаминацияләнүчән.

Дерив.: үрмәләш-ү; үрмәләт-ү; үрмәләч (кошчык атамасы), үрмәләгеч.