ҮРМӘ (ТТДС I: 560; БТДҺ: 363) «плеть, плетёнка; всё то, что изготовляется плетением; плетёный, вьющийся вверх (о растениях)» ~ гом. кыпч., угыз. һ.б. öрмä, кырг., алт. öрмö id. ← үр- < öр- «үрү, иш-ү» (к. Үр-ү ). К. Үрмәк, Үрмәлә-ү.

Дерив.: үрмәле.