ҮРӘПЧЕ-Ү (трбс.) «встать на дыбы (о лошади)» ~ башк. үрәпсе-, (БТДҺ: 363) үрәкһе-, үрәпке- id. ~ кырг. öрöпкү- «учащённо биться от возбуждения (о сердце)» диелгән – үрә-ү I (к.) белән гомоген, чаг. башк. үрәк ~ үрәп ~ үрәт «үрәпчүчән». Тат. үрәпче-ү «кинәт ярсып китү, карышып пыр тузу» мәгъ. киңрәк кулланыла. Каз. öрекпу «үпкәсе кабару, ярсуыннан сулышы кабыну», öрепку «ярсынып күтәрелү» – ш. ук күчерелмә мәгънәләрдә.