ҮҢЕН (Мөхәммәдьяр һ.б. әдипләр телендә) «другой, иной» < уйг., бор. төрки (ДТС: 385–387) öŋi, öŋin, öŋün «үзгә, аерым» öŋ «аерым төс, буялыш» сүзенең аерым формалары булса кирәк, к. Үңгә . ЭСТЯ I: 534–535.