ҮЛ-Ү «умереть, умирать», диал. (ДС II: 256) «вянуть, блекнуть» < гом. төрки öл- < бор. төрки öl- < ööl- id., к. себ. (Дмитриева 1981: 170) öйл- ~ чув. вил- «сөмсезләнү; үлү» < болг. (эпитафияләрдә бар) wил- < *öйл- < ööл-. ЭСТЯ I: 525–527; Федотов I: 122–123.

Дерив.: үлеш-ү; үлеш; үле, үлек, үлем, үлемтек. К. Үләксә, Үләт, Үтер-ү.

Үл- < öл- < ööл- нигезе ностратик тамырлар рәтеннән карала, к. венг. öl- «үтерү, сую», удм. вий- < *вил-, манси. ääl-, хант. wel- «җәнлек, киек тоту», һинд.-евр. ol-, ole- «юк итү». Ләкин төрки ööл-, öйл- вариантлары ностратик фаразга хилаф шикелле. Ихтимал ки, бу тамыр сүз бор. *öö-, *öй- «юк булу» фигыленең төш. юнәлешедер.