ҮЛӘТ «мор; моровая язва» > удм. (Насибуллин: 13) öлет < гом. кыпч. öлэт, öләт, кырг. öлöт < чыгт. öлүт id. öл- «үлү» сүзеннән бор. -т кушымчасы ярдәмендә ясалган (öлүт > öлэт күчеше сингармоник чылбырлар үзгәреше белән аңлатыла), к. ш. ук бор. төрки (ДТС: 383–384) öläk «үлек», ölüt «үтерү, үтереш; үләсе кеше».