ҮКӘ (ЗДС: 689) «младший барт» ~ кырг. öke, үзб. ўка id. ләкин чыгт., үзб. диал. öкә «сеңелкәш». Ихтимал бор. ög «акыл, уй» тамырыннандыр: ögkä-m «акыллым»?

Үкә сүзе Себер һәм Урта Азия татарларында кулланыла.