ҮЗЛЕК «свойство, особенность» ~ гом. кыпч. öзлик, öзлүк (сүзлекләргә сирәк кертелә) id. Бүтән телләрдә öзлүк бүтән мәгъ., мәс., бор. төрки özlüg «тере зат, хайван», «маймыч», özlük «токымлы (ат тур.)».