УШТАЛ, оштал себ. (ЗДС: 688) «оглобля саней» ~ як. уостал, эвенк. һ.б. оштол «чанага тормоз сала торган махсус таяк» һ.б.ш., рус. остол id. Бу сүз тур. озын аңлатмасында Аникин (: 430) аның тат. уштал белән бердәйлегенә шик белдерә һәм этимологиясен ачык калдыра. К. ш. ук Räsänen 1969: 430.