УШАЛ IIдиал. (м.-кар.) «явыз рух, усал», «су җене». Аның нәкъ менә «су җене, су иясе» булуы бу сүзнең асылы бор усу ал ~ ушу ал «су алы (җене)» түгелме икән дигән фикергә китерә (к. Су һәм Ал II ). Ушал яңгырашы ушалны утырт ушага дигән әйтемдә дә чагыла. Усал сүзенең этимологиясе бик төгәл түгел. Һәм усал мы, ушал мы беренчел икәнлеген әйтү дә кыен: с ~ ш корреспонденциясе бор. төрки телләрдә үк очрый.