УТЫН «дрова» < гом. кыпч. отун (нуг. отын), алт., хак., кр.-тат., госм., төркм. дун, одуң, оодуң, алт. диал. одын, одың һ.б. < бор. төрки (ДТС: 374) otuŋ id. һичшиксез ут < от < оот тамырыннан, аның фигыль мәгънәсеннән (ди Э.В. Севортян, к. ЭСТЯ I: 441–442); чув. вотă > вутă ~ як. оттук «утын» үзара гомоген булса кирәк. К. ш. ук Räsänen 1969: 366; Федотов I: 134.

Дерив.: утынлы, утынсыз; утынлык; утынчы.