УТА-У «полоть» (исемләшкән исем фигыль буларак утау [утаw] «прополка») > мар. (Исанбаев 1978: 37–38) отау «утау эше», удм. (Насибуллин: 142) уданы «утау» < гом. кыпч., чыгт., уйг., төр., бор. төрки (ДТС: 373) һ.б. ота-, хак., кырг. ото-, алт. диал. одо- һ.б. «утау», төп мәгъ. «утлау, үлән өзү, печән чабу» ← ут < от, к. Ут. К. ш. ук каз., к.-калп. отақ «чүп үләннәр». К. Севортян 1962: 14.

Деривациясе – регуляр.