УРЫНДЫК «стул, сиденье, скамья», (Тумашева 1992: 226) урынтық «нары» ~ каз. орындық, кырг., уйг. орундуқ «урындык», нуг. орындық, төркм. (диал.), к.-балк. орундуқ, ком. орунлуқ «карават» ← урын < орун .