УРЫК I, (Минзәлә һ.б., без теркәдек. – Р.Ә.) ŏрŏк «еле заметная тропа». Бу сүз себ. (к. Тумашева 1992: 226) урақ «хайван эзе», хак. оргах, хак. диал., шор. орақ id., алт. орық, тув. оруқ, як. орох «сукмак» < бор. төрки (ДТС: 372) oruq «сукмак» сүзе белән бердәй булса кирәк (к. Räsänen 1969: 364); чаг. ш. ук бор. төрки (ДТС: 363–364) oγraγ ~ oγruγ «бөгелеш, батынкылык, сыртлавык».