УҢ-У II«блекнуть, терять свежесть цвета» < гом. кыпч., уйг., тув. оң- < бор. төрки (ДТС: 367) оŋ-, оŋuq- id. Гом. төрки характерда, к. ЭСТЯ I: 460–461. К. ш. ук бор. төрки (ДТС: 386) öŋ-, уйг. öң- id., алт. диал. (Радлов I: 1026) оң «сулган», оң- «юкка чыгу».

Уң-у I һәм уң-у II күп телләрдә омоним булып килә, бу хәл алар бер тамырдан түгелме икән, дигән фикер уята.