УҢ-У I«удаваться (о предприятии); уродиться» > мар. ун-, уң-, им- < гом. кыпч., уйг. оң- id. ~ чув. ăн-, ĕн-, үн- (?) id. уң сүзенең фигыль коррелянты; к. ш. ук төр. on- < бор. төрки (ДТС: 367) оŋ- «хәлләр яхшыру, авырудан терелү». Федотов I: 84 (тат., башк. параллельләрен китерми).

Дерив.: уңдыр-у; уңыш. Күп телләрдә уңган < оңған «булдыклы», уңмаган < оңмаған «булдыксыз» лексикалашулары очрый. К. Уңган.