УҢАШ-У, уңыш-у (ЗДС: 681) «согласовать (с другими)» (к. парлы киңәшү-уңашу, ш. ук киңәш-уңаш ) ← *уңа-у фигыленең урт. юн., уң тамырыннан; к. ш. ук тат. диал. (ТТДС I: 460) уңышма-у «килешелмәү; уңышсыз, уңайсыз килеп чыгу», үзб. (ЎХШЛ: 203) уңыш-, каз. (ҚТДС: 260) оңыш-, оңыс- «уңашу».