УМЫР-У «отламывать, откусывать большими кусками» > мар. (Упымарий: 143) ŏмыр- < (нуг., к.-калп.) омыр-, кырг. омур- id. Гом. кыпч. сүзе. Гомумән, ачык түгел (*ом- фигыленең йөкл. юн. дип фаразларга мөмкин).

Дерив.: умырыл-у, умырышу-, умырт-у.