УМАЙ: Умай ана «покровительница родов, роженицы и младенца в языческой мифологии тюрков; добрый дух-покровитель» ~ кырг., каз., алт., шор., үзб. диал. умай, бор. төрки (ДТС: 611) umaj «соңгылык; Умай ана»; чыгт. умай «һавада оялый торган кош» мәгънәсе бу сүзне ир. һумай (кош) сүзеннән дип уйларга мөмкинлек бирә (к. Һомай ). Төрки телләргә бу сүз (һәм образ) бик бор. заманнарда – б.э.к. кергән булырга тиеш. Умай сүзе тат. телендә ŏмай > ымай > май күчешләрен кичергән, к. Май II; тат. сөйл. нюмай (к.) «күп; муллык» сүзе дә шуннан булса кирәк. МНМ II: 547. Абрамзон С.А. Рождение и детство киргизского ребёнка // Сборник музея антропологии и этнографии, т. XII. М., 1949: 81–85; Потапов Л.П. Умай – божество древних тюрков // Тюркологический сборник 1972. М., 1973: 265–286; İnan I: 396–398.