УЛА-У II(миш. ЗДС: 680) «быть обильным, многочисленным; быть бурно растущим». Сүзлектә китерелгән мисалларны тәкълиди ула- (< у-ла-) «уу дип аваз салу» сүзеннән дә чыгарып була: күч.мәгъ. бу сүз «мул булып китү» мәгънәсеннән дә алала (чаг. бүресе улады «бик зур уңышка иреште»). Ләкин бу ула-у бүтән сүздән бугай.

Дерив. (себ.) улам «күп итеп, еш кына» (уламы белән «күпләп»), уламлы «артыгы белән».