УЛ II«он; тот (то, та)» (в ряде форм склонения и словообразования заменяется супплетивной основой ан-) < гом. кыпч., алт., уйг. ол, як. оол ~ кырг., алт. диал. ал id. ~ чув. (Ашмарин III: 165) вăл, вăлă, вул, ву, у, о «ул» ~ себ., башк. (диал.) у < үзб. диал., кр.-тат., каз., ком., төр. һ.б. о (к. ЭСТЯ I: 444–446), кор. ol «нәкъ шул» сүзе белән чагыштырыла. Гомумән, этимологиясе катлаулы сүз. Чув. ун, он ~ тат. аның, ул (ун чухлĕ «ул чаклы, аның чаклы» һ.б.), ягъни бу сүздә тат. һәм чув. телләрендә генетик уртаклык бар. Федотов II: 106 (чув. вăл вариантының крш. сөйләшләрендә дә выл яңгырашында кулланылуына игътибар итә).